Maison Losseau

Het Maison Losseau, gelegen op een steenworp afstand van de Grote Markt van Bergen, heeft een neoklassieke, vrij sobere gevel. Enkel de metalen deuren met weelderige ornamenten van fuchsia bloesem en gebladerte verraden de smaak op gebied van architectuur en decoratie van de voormalige eigenaar van de woning, Léon Losseau.

Volgens archeologen werd het huis ten laatste gebouwd in de 18de eeuw. Het is echter pas aan het begin van de 20ste eeuw dat Léon Losseau het plan begint te rijpen om dit gebouw, dat zijn ouders in 1873 kochten, grootschalig te renoveren. Na de dood van zijn vader in 1894 wenst Losseau, het nieuwe gezinshoofd, het huis te voorzien van alle hedendaagse comfort. Om zijn “herinrichtingsplannen” te verwezenlijken, richt hij zich in 1899 tot Paul Saintenoy.

De Brusselse architect, een geduldige en trouwe vriend, waakt erover dat de zeer specifieke eisen van zijn opdrachtgever worden nageleefd. Het huis wordt uitgerust met elektriciteit, centrale verwarming met stoom werkend op steenkool, elektrische schuiframen, een privélift, radiatoren met bordenwarmers, glazen vloertegels enz.

De renovatiewerken nemen meer dan 10 jaar in beslag en tal van decorateurs, leveranciers en kunstenaars zijn betrokken bij het project. Uit de plannen van Henri Sauvage, Charles Sarazin en vervolgens Louis Sauvage komen tal van unieke verwezenlijkingen tot stand die ook vandaag nog kunnen worden bewonderd: parket en mozaïeken uit marmer met exclusieve motieven, lambrisering en meubels uit nobel hout afgewerkt met brons, muren met een gouden patine, glasramen in glaspasta met talrijke kleurenschakeringen. Dit weelderige decor is het resultaat van het werk van talrijke kunstenaars en ambachtslui: de ateliers van Raphaël Evaldre, Henri Pelseneer, Emille Gallé, de firma Daum of Amalric Walter.

Het herenhuis, dat lange tijd gesloten was, werd vervolgens op de Lijst van het Uitzonderlijke Onroerende Erfgoed van Wallonië geplaatst. Dankzij de volharding van de Provincie Henegouwen en de hulp van Wallonië werd het herenhuis grondig gerestaureerd om terug in zijn volle ornaat te kunnen worden bewonderd. De zalen zijn sinds september 2015 opnieuw toegankelijk voor het publiek.