Agnieszka Polska – Flowers on the Sun

Flowers on the Sun is de eerste Belgische solotentoonstelling van de in Berlijn gevestigde Poolse kunstenares Agnieszka Polska. De expo toont een selectie recente werken, waaronder haar nieuwste film The Book of Flowers (2023), die werd gemaakt met behulp van AI-tools. Polska  vertrok van stop-motion-animatiebeelden van bloemen uit de jaren 1950, die vervolgens werden omgezet tot door AI gegenereerde beelden.

De tentoonstelling is gebaseerd op speculatieve scenario’s vermengd met elementen van sciencefiction, belicht kwesties als de relatie tussen mensen, niet-mensen en technologie, en stelt urgente vragen over onze perceptie van tijd en geschiedenis. De reeks Braudel’s Clocks (2023-…) reflecteert op het idee van geünificeerde tijd als sociaal construct, en de wereld als een complexe reeks structuren die zich met verschillende snelheden ontwikkelen. In haar werk bevraagt Polska tevens de positie van het individu in de hedendaagse wereld.

Tijdens haar kunstopleiding begon Agnieszka Polska animatiefilms te maken met behulp van traditionele technieken (zoals het gebruik van een lichtbak). Later ontwikkelde ze een interesse voor digitale animatie en de immersieve kwaliteiten van de beelden die die techniek creëert. In haar films gebruikt Polska verschillende vertelformaten. Ze onderzoekt deze narratieve technieken niet alleen in videowerken, maar ook in andere media zoals speelfilms en theatervoorstellingen: al die kunstvormen breiden haar artistieke praktijk op natuurlijke wijze uit.

Een tijdlang was Polska geïnteresseerd in de speculatieve geschiedenis van avant-gardebewegingen, maar vandaag zoekt ze meestal inspiratie in verhalen rond planetaire sociaal-technologische systemen, wereldwijde veranderingen, en nieuwe crises. Haar invloeden omvatten de populaire visuele cultuur en de sciencefictionwerken van auteurs als Stanisław Lem, Ursula K. Le Guin en Brian Catling.

Verbeelding speelt een belangrijke rol in het werk van Agnieszka Polska. Haar creaties, die realistische beelden combineren met fantasmagorische visioenen, resulteren vaak in een humoristische mix van ironie en melancholie. In haar films versmelt documentaire met fictie-esthetiek. Ze creëert haar werken met nauwgezette aandacht voor detail en geeft de structuur van haar films bewust vorm.

Polska schrijft scenario’s met de filmische blik en de betrokkenheid van de kijker in gedachten, waardoor het publiek een integraal onderdeel van de ervaring wordt. Naast de gesofisticeerde en zeer verfijnde beelden spelen het geluidsontwerp en de hypnotiserende stem van de verteller een cruciale rol. In The New Sun (2017) richt een ster met het gezicht van een kind zich bijvoorbeeld tot de kijker met een emotionele monoloog.

Tot slot hint Agnieszka Polska in haar recente projecten op een toekomstige manier van filmmaken, die misschien verschuift van de traditionele wijze van verhalen vertellen naar het bouwen van werelden.