Op uitstap met tieners naar het museum, een aanrader?

Eskon … wat zeg je? Eskonpeupejer, of zoals ze dat in het Frans schrijven ‘est-ce qu’on peut payer’. Een zinnetje dat de kinderen van Katrien veelvuldig gebruiken op café tijdens hun uitstapjes. Eskonpeupejer is een Kortrijkse bende van twee ouders en drie tienerzonen. Een gezin met een gezamenlijke passie: eropuit trekken. En liefst nog naar een museum.

Wat begon met wat foto’s delen op facebook, groeide uit tot een heuse blog vol inspiratie voor uitstappen met tieners. Katrien en haar man bewijzen dat je ook pubers kan warm maken voor musea. Tijd voor een babbeltje.

Jullie blog staat vol tips, maar waar halen jullie zelf inspiratie?

“Soms heeft een van ons iets gezien: online, op een affiche of ergens in een krant. Het gebeurt ook dat we gewoon ergens ter plaatse zijn en via Google Maps de buurt uitkammen. We volgen ook de tips van museumpas op de voet. Daar hebben we al heel veel leuke plekjes uitgehaald! ”

Hoe bepalen jullie welke musea jullie met het gezin bezoeken?

“Iedereen is vrij om voorstellen te doen en gelukkig komen we ook goed overeen. Aardrijkskunde, geschiedenis, wetenschap, kunst … het boeit ons allemaal. Het liefst van al doen we de niet-voor-de-hand-liggende plekjes. Musea die op het eerste zicht misschien klein lijken en je anders zo voorbij zou lopen, kunnen je net het meeste raken.”

“Museum44 Meensel-Kiezegem is er bijvoorbeeld zo eentje. Van buitenaf zou je het niet zeggen, maar hier verschuilt zich een parel. Het museum wordt grotendeels door vrijwilligers uitgebaat en brengt een ongelooflijk pakkend verhaal. ”

"Musea die op het eerste zicht misschien klein lijken en je zo voorbij zou lopen, kunnen je net het meeste raken."

Zijn musea in het algemeen goed afgestemd op tieners?

“We zien vaak dat musea veel moeite doen om vooral de jongere kinderen naar hun museum te trekken. Onze zonen hebben ook heel wat spelparcours doorlopen. Voor tieners is er niet zoveel op maat, maar ik vind dat niet altijd nodig.”

“Wij gaan naar een museum om te ontdekken wat er allemaal te zien is en dat moet ook zo zijn voor onze kinderen. Het is belangrijk dat ze op eigen tempo door de collectie kunnen dwalen en meepikken wat ze zelf willen.”

Hoe kunnen we omgaan met moeilijkere onderwerpen voor het tienerpubliek?

“Ik vind niet dat we musea met moeilijke thema’s moeten vermijden. Vaak willen ouders hun kinderen beschermen voor bepaalde facetten uit de geschiedenis, maar je kan niet ontkennen dat die episodes er zijn. Je kennis over de geschiedenis bepaalt de manier waarop je naar het heden en de toekomst kijkt en het maakt je als mens verdraagzamer. Wissen kan je de geschiedenis niet, duiden wel.”

“Als volwassene kan je je kinderen wel voorbereiden op zo’n bezoek door hen te waarschuwen dat het misschien niet allemaal even vrolijk wordt. Je kan bijvoorbeeld ook wat voorop lopen en scannen of iets te hard is voor een kind of niet. Dan leg je nadien in je eigen woorden even uit wat er te zien was.”

“Wat wel helpt om zo’n thema’s beter te verteren, zijn audiogidsen. Die van Bois du Cazier, bijvoorbeeld. De mijnramp van Marcinelle werd er zo pakkend verwoord, dat mijn kinderen er na jaren nog altijd over praten.”

Zijn jullie strakke planners of eerder impulsieve bezoekers?

“Dat hangt ervan af. Vaak beslissen we bijvoorbeeld pas zaterdagmorgen wat we die dag gaan doen, maar het gebeurt ook dat we ergens iets gelezen of gezien hebben dat ons triggert om net dat specifieke museum te ontdekken. Zo zagen we eens een documentaire van Publiek Geheim op Canvas waarin het Mundaneum in Bergen aan bod kwam. We waren meteen geprikkeld om er op bezoek te gaan en ik ben ervan overtuigd dat we daardoor met een heel andere blik door de collectie gewandeld zijn.”

“Ik heb gemerkt dat je met een museumpas ook veel spontaner ergens binnenspringt. Voor een kleine prijs mag je in heel wat musea gratis binnen. Het stimuleert je om op uitstap te gaan, want ‘je hebt hem toch’. Het is altijd een fijn gevoel als je ergens bent en niet hoeft te betalen.”

Moeten we tieners warm maken voor musea?

“Het was niet per se ons doel om van onze kinderen museumfans te maken, maar wat wel een leuk gevolg is, is dat ze op een heel levendige manier kennis vergaren. In de les geschiedenis of aardrijkskunde op school kan de materie soms wat abstract aanvoelen. In een museum is alles veel concreter, met verhalen en voorwerpen die het behapbaar maken.”

“We merken ook de wisselwerking tussen school en musea. Zo kennen onze jongens soms al een onderwerp van op school via een museum dat ze eerder bezochten, of omgekeerd. Zo zagen ze eens een beeld van Nefertiti, dat later in de lessen aan bod kwam. Het is leuk om ervaringen aan leerstof te koppelen.”